Wat is een betrouwbare methode van patiënt- en orgaanspecifieke dosimetrie voor het optimaliseren van imaging en van treatment planning?

Gebruik van patiënt- en orgaanspecifieke dosimetriemodellen tijdens de ontwikkeling en optimalisatie van diagnostische imaging protocollen kan leiden tot lagere stralingsbelasting voor de patiënt. Daarnaast kunnen patiënt- en orgaanspecifieke dosimetriemodellen bij treatment planning leiden tot betere therapieën en een lagere stralingsbelasting voor de organs-at-risk voor de patiënt. Echter moeten deze dosimetriemodellen voor meerdere diagnostische beeldvormingsmodaliteiten (bijv. CT, PET-CT, SPECT-CT) nog ontwikkeld worden.

De volgende aspecten of deelvragen zijn bij dit kennishiaat van belang:

• Hoe kunnen we orgaan- en patiëntspecifieke dosimetrie tijdens diagnostische onderzoeken met ioniserende straling betrouwbaarder uitvoeren en bij radionuclide therapie borgen?
• Welke dosimetriemodellen zijn geschikt voor orgaan- en patiëntspecifieke dosimetrie bij CT-, PET-CT-, SPECT-CT-onderzoeken en/of radionuclidetherapie?
• Welke extra metingen zijn hiervoor nodig?
• Hoe nauwkeurig en reproduceerbaar zijn deze dosimetriemodellen?

Wat is de klinische meerwaarde van de orgaan- en patiëntspecifieke dosimetrie?Momenteel is er weinig overeenstemming over de modellen die gebruikt kunnen worden voor patiënt en orgaandosimetrie in imaging modaliteiten en geven deze modellen heel verschillende resultaten waardoor het optimaliseren van imaging protocollen suboptimaal verloopt. Verder worden meerderde radionuclidetherapie behandelingen uitgevoerd met gestandaardiseerde doseringen van de radionucliden, deels omdat huidige patiënten/of orgaan- specifieke dosimetriemodellen niet nauwkeurig genoeg zijn. Bijgevolg moeten behandelaars grotere nauwkeurigheidsmarges gebruiken om de maximaal toelaatbare orgaandosis te garanderen. Dit leidt tot een onnodige onderdosering van bijvoorbeeld tumoren en daardoor mogelijk tot noodzakelijke herhaalde of extra behandelingen van patiënten. Met behulp van de (nieuwe) nauwkeurige dosimetriemodellen kunnen we radionuclide therapieën optimaliseren. Dit zou tot ontwikkeling van de (echt) ‘targeted’ gepersonaliseerd radionuclide therapieën leiden met mogelijkse verbetering van de patiënt en tumor dosis en zorgkosten besparing.